In augustus vorig jaar las ik voor het eerst een boek van Elisabeth
Musser, getiteld Sinds ik jou ken
(klik hier
voor de recensie). Dit jaar verscheen een nieuw boek van deze auteur en dat heb
ik nu gelezen. De titel van deze roman is Als
ik mijn ogen sluit. Ook dit boek heb ik met veel genoegen gelezen.
De inhoud.
In hoofdstuk 1 maken we kennis met Henry. In een stadje in North
Carolina volgt hij een vrouw die naar haar auto loopt. Het gaat om de succesvolle schrijfster Josephine Bourdillon. Henry heeft (als huurmoordenaar)
de opdracht om deze vrouw neer te schieten. Met het geld dat hij daarmee
verdient kan hij de dure hartoperaties van zijn zesjarige zoontje Jase betalen.
Maar Henry faalt in zijn opdracht! Zijn slachtoffer draait zich op het
laatste moment om. Wel raakt ze zwaargewond en komt in het ziekenhuis te
liggen. Een hele tijd ligt ze in coma.
Wonderlijk genoeg krijgt Henry toch zijn geld voor deze klus. Zoon Jase
wordt in hetzelfde ziekenhuis opgenomen waar Josephine verblijft. De wegen van
Henry en zijn vrouw kruisen hier die van de familie van Josephine. Met name
haar dochter Paige krijgt een goed contact met Henry en Jase.
Beide partijen lopen met veel vragen rond. Wie zit er achter de moordaanslag
op deze zo op handen gedragen schrijfster? Zijn er uit het verleden (en in de
overvloedige hoeveelheid fanmail) aanwijzingen te halen? En Henry: waarom kreeg
hij zijn geld hoewel hij jammerlijk faalde? Moet hij nu zijn karwei nog
afmaken?
Henry raakt geïnteresseerd in zijn slachtoffer en begint boeken van
Josephine te lezen. De thema’s waarover zij vaak schrijft (vergeving en verzoening) krijgen zijn
interesse en leveren nieuwe vragen op. Hij doet er alles aan om van de
schrijfster zelf antwoord te krijgen.
Het verhaal krijgt in het laatste deel een bizarre ontknoping. Alle
vragen krijgen een afdoende antwoord, maar heel anders dan je zou verwachten.
Mijn oordeel.
Het boek is met vaart geschreven. De leesbaarheid (en spanning) wordt
erg vergroot doordat beurtelings vanuit het perspectief van de verschillende
hoofdpersonen wordt geschreven. Deze afwisseling maakt het moeilijk om het boek
weg te leggen. Je wilt weten hoe het verder gaat.
Ik verbaas mij er altijd weer over hoe iemand een boek kan schrijven.
Hoe zorg je ervoor dat alles op de juiste plek valt en dat je steeds weer
nieuwe dingen laat gebeuren zodat het verhaal blijft boeien? Dingen die je al veel eerder had kunnen vertellen, maar tot dat ogenblik bewaart. Ik vind het
ongelooflijk knap zoals Elisabeth Musser dit doet.
x
