Recensie: Het puttertje

Verleden jaar rond deze tijd las ik "Het puttertje", van de Amerikaanse auteur Donna Tartt (1963), dat in 2015 is uitgegeven door De Bezige Bij in een vertaling van Sjaak de Jong, Paul van der Lecq en Arjaan van Nimwegen.

Terwijl hij ernstig ziek in een Amsterdams hotel verblijft, denkt de hoofdpersoon Theo Decker (27) terug aan een gebeurtenis van veertien jaar geleden. Hij is met zijn moeder, kunsthistorica, in een museum in New York voor de expositie Noordelijke meesterwerken uit de Gouden eeuw Zijn moeder wijst hem op haar favoriete schilderij, Het puttertje van Carel Fabritius. Ze zijn net voorbij het schilderij als er een aanslag plaatsvindt. Theo raakt gewond, zijn moeder overleeft de aanslag niet. Als hij daar ligt, vraagt een zwaargewonde persoon hem Het puttertje in zijn tas te doen, om zo te voorkomen dat het schilderij beschadigd raakt.

Theo wordt opgenomen in het gezin van rijke ouders van een klasgenoot, totdat zijn vader hem opdraagt bij hem en zijn vriendin in Las Vegas te komen wonen. Daar komt hij in contact met verkeerde vrienden, die hem blijven volgen, ook als hij het huis van zijn vader verlaat. En telkens blijft hij het schilderij met zich meeslepen. Dat leidt tot allerlei bizarre situaties.

Het boek begint met vaart en verve. Ik kon bijna niet meer stoppen met lezen. Zo meeslepend is het verhaal. Maar na ongeveer 200 bladzijden zakt het verhaal in, voor mijn gevoel. Je moet jezelf door langdradige en nauwelijks aansprekende gedeelten heen slepen. Maar uit sympathie voor de hoofdpersoon, en omdat ik wilde weten hoe het met het schilderij afloopt, bleef ik lezen.
Waarom moet een boek 927 pagina's tellen? Is het nodig zo uitvoerig allerlei gedachten en gebeurtenissen te beschrijven? Uiteindelijk geeft de hoofdpersoon zijn visie op het leven en de rol van het toeval daarin. Vanuit het verhaal te begrijpen, maar bepaald niet mijn overtuiging.
Het zegt, denk ik, iets over de kwaliteiten van de auteur dat ik tot het einde ben blijven doorlezen. Ze weet op een bepaalde manier te boeien. Maar of ik snel nog een boek van haar zal lezen? Voorlopig maar even niet!