Sinds ik jou ken

Soms begin je in een boek en denk je na een poosje: waarom ben ik ooit aan dit boek begonnen. Maar als je dan nog even doorleest, krijgt het je te pakken. En wil je weten hoe het afloopt. Het wordt dan lastig om het boek weg te leggen voordat je het uit hebt.

Zoiets overkwam mij bij de roman uit 2011 van Elisabeth Musser met de titel Sinds ik jou ken. Ik las het boek omdat mijn vrouw het een mooi boek vond en zij dacht dat ik het ook wel mooi zou vinden. Eerlijk gezegd is het niet zo zeer mijn genre. Dat heeft niets met de schrijfster te maken, wel met het onderwerp. Of liever gezegd, de hoofdpersonen. Ik wil mij altijd graag kunnen identificeren met iemand. Dat vond ik in dit boek wat lastig, het ging over twee meiden van een jaar of 17 op de middelbare school. Uiteindelijk kreeg het verhaal me te pakken en las ik het in één ruk uit.

Nu de inhoud. Het boek speelt in de dertiger jaren van de vorige eeuw In de Verenigde Staten, Atlanta om precies te zijn. Het is de tijd van de Grote Depressie. Er is veel werkloosheid en als gevolg daarvan grote armoede. Die treft zelfs vooraanstaande families. Zo ook het gezin van Perri. Op het moment dat haar wereld instort door een familiedrama, verschijnt er een nieuwe jongedame op het toneel: Mary Dobbs. Dochter van een straatarm predikantenechtpaar, dat vrijwillig (?) voor armoede koos in plaats van de luxe en glamour van de rest van de familie. Er ontstaat tussen Perri en Dobbs een diepe vriendschap. Arm ontmoet rijk en omgekeerd, twee heel verschillende levensstijlen raken elkaar. Dat geeft verwarring en vragen. Doordat het verhaal beurtelings vanuit het perspectief van Perri en Dobbs wordt verteld, krijg je als lezer een goed beeld van de gedachtengang van beide dames.

Gaandeweg het verhaal treden er allerlei veranderingen op bij de hoofdpersonen. Zo komt Dobbs de gemeenschap binnen met een rotsvast geloof in God. Zij heeft ervaren en van haar ouders geleerd, dat God overal in voorziet. Maar het mondaine leven van de studenten trekt haar aan en ze weet niet goed hoe ze daar mee om moet gaan. Na enkele schokkende gebeurtenissen raakt ze haar geloof zelfs bijna kwijt. Bij Perri en haar vriendinnen zie je het omgekeerde gebeuren. Ze worden door Dobbs aan het denken gezet. Het leven bestaat niet alleen uit feestjes en mooie kleren. Ze krijgen door Dobbs oog voor de minder bedeelden, gaan een armenhuis bezoeken en houden mooie acties om mensen in problemen te helpen. Op een gegeven moment houdt Perri zelfs de mismoedige Dobbs voor dat God echt bestaat en hen zal helpen.

En zo werd het toch nog een boeiend verhaal om te lezen. Niet zoetsappig, zoals iemand veronderstelde. Het wordt zelfs nog heel erg spannend als een paar slechte vrienden betrapt worden op hun list en bedrog. Wat ik wel heel apart vond, was dat Dobbs op het einde van het boek de hele geschiedenis weet te reconstrueren, heel kort nadat een verdachte is gearresteerd. Alsof er geen recherche is die een onderzoek instelt en na een paar weken pas ieders aandeel heeft vastgesteld.

Sinds ik jou ken door Elisabeth Musser is in Nederland uitgegeven bij Voorhoeve (uit het Engels vertaald door Hella Willering) en telt 447 pagina’s.