In het Nederlands Dagblad van vrijdag 2 augustus las ik een gesprek
met Suzanne Jansen over haar nieuwste boek, Wael.
Ondertitel: Het verhaal van een jongen uit Syrië. Mijn belangstelling was
gewekt en ik heb het boek direct de volgende dag meegenomen uit de bibliotheek.
Ik heb het in één ruk uitgelezen.
Op het moment dat Jansen hem ontmoet, studeert de dan 26-jarige Wael informatica aan
de Vrije Universiteit in Amsterdam. Tussen de colleges door voert Jansen gesprekken met hem in de aula. Wael vertelt aan Jansen zijn levensverhaal. Zij heeft geprobeerd
de lezer het gevoel te geven dat het Wael zelf is die zijn verhaal vertelt.
Naar mijn mening is ze daar uitstekend in geslaagd.
Het verhaal begint in 2011 in Homs. Wael is dan 19 jaar en
student. Daardoor hoeft hij (nog) niet het leger in. Hij is een zelfstandige
jongeman, die het wel lijkt te gaan redden. Eigen appartement, naast zijn
studie een baantje, verliefd op Haya met wie hij wil gaan trouwen. Maar dan
breekt in Homs de revolutie uit. Er zijn protesten, die op den duur uit de hand
lopen. Er wordt gevochten tussen regeringstroepen en de oppositie. Alles
verandert. Wael raakt zijn baan kwijt. En hij raakt betrokken bij de revolutie.
Vechten wil hij niet, daarom gaat hij helpen bij het Rode Kruis. Hij maakt
verschrikkelijke dingen mee, maar probeert te overleven. Tot hij op een dag
niet langer vrijgesteld wordt voor het leger. Hij voelt zich niet veilig meer
in eigen land en besluit te vluchten.
Via Egypte komt hij in Libië terecht. Hij probeert daar weer
aan de slag te gaan. Heeft ook veel contact met andere vluchtelingen. De
situatie in Libië is allerminst veilig. Nadat voor de derde keer vlakbij zijn
appartement een autobom ontploft besluit hij toch maar overzee naar Europa te
vluchten, hoewel hij daar vreselijk tegenop ziet. Het wordt een gevaarlijke
reis, met enorm veel hindernissen. Maar uiteindelijk belandt hij in Nederland
en komt zijn leven weer in wat rustiger vaarwater. Hoewel ook daar nog heel wat
gebeurt voordat het zo ver is. Maar ik ga hier niet het hele boek onthullen. Ik
zou zeggen: lees het zelf. Van harte aanbevolen!
Ik vond het boeiend om het verhaal van Wael te lezen. Je
ziet vluchtelingen lopen in het dorp, in de bibliotheek en op het station, maar
hun verhaal hoor je vaak niet. Ik schreef: boeiend, maar eigenlijk is dat niet
het goede woord. Aangrijpend is het om te lezen wat vluchtelingen als Wael
allemaal moeten doorstaan. In het land waar ze wonen, onderweg en zeker op
gammele bootjes met velen midden op zee. Het is wel erg goedkoop om over
opportunistische gelukzoekers te spreken.
Suzanna Jansen (bekend van de bestseller Het pauperparadijs) heeft het verhaal
van Wael met veel gevoel opgetekend. Het boek leest als een trein. Natuurlijk
komt dat ook door de inhoud, maar de manier van vertellen is niet minder
belangrijk. Ik ga binnenkort zeker nog eens een boek van haar lezen. En op
donderdag 12 september komt zij naar Bibliotheek Westland in Naaldwijk! Met een
verhaal over het belang van taal en onderwijs. In de Week van de
Alfabetisering.
Het hierboven besproken boek, Wael, van Suzanna Jansen, verscheen in 2019 bij Uitgeverij Balans. Het
boek telt 174 pagina’s, ISBN 978 94 600 39874.
Lees hier
het artikel in het Nederlands Dagblad.
Klinkt als prima boek, actueel onderwerp wat zeker aanspreekt. Net als wat je zegt: het verhaal achter de persoon is belangrijk en mag verteld worden.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat ze naar de bibliotheek komt!
groeten Conny