Recensie: De veteraan

Een tijdje terug las ik de roman "De veteraan", geschreven door Johan Faber. Ik schreef daar destijds op een andere website een korte recensie over. Hier een iets uitgebreidere, maar nog steeds korte versie.

Titelinformatie:
Meindert Oosting (29) woont samen met zijn hond Wolf in een vervallen vakantiehuisje aan de rand van het dorp Neerlo. Hij is een Afghanistan-veteraan, ‘geen prater maar een vergeter’, een simpele ziel, nog maagd, fysiek en mentaal blijvend beschadigd door de oorlog die nog altijd in hem voortwoedt. Hoewel hij is onderscheiden als oorlogsheld, is het hem van hogerhand verboden hierover te praten. Als Mieke Nanninga (14) in zijn leven opduikt en geregeld met hem optrekt, verandert zijn leven, én dat van zijn vriend Menno, die ook door zijn verblijf in Afghanistan blijvend ‘verminkt’ is. Op een dag wordt Neerlo opgeschrikt door Miekes plotselinge verdwijning. Alle sporen wijzen in de richting van Meindert, zeker als die op een dag ook spoorloos is verdwenen!


Mijn bevindingen:
Intrigerend verhaal over een oorlogsveteraan die na zijn missie terugkeert in zijn geboortedorp. Daar gebeuren heftige dingen, die hij op zijn eigen manier beleeft en herinnert. De oorlog blijft in zijn hoofd, het is lastig om verleden en heden uit elkaar te houden. Ondanks dat veel verhaallijnen door elkaar lopen, blijft het allemaal goed te volgen. De auteur verdient een compliment voor de manier waarop hij het allemaal beschrijft. Het boek blijft boeien tot op de laatste bladzijde. En zelfs als je het uit hebt.


"De veteraan" is in april 2014 verschenen bij Nijgh & van Ditmar. Het boek telt 256 pagina's en won in 2015 de Dioraphte Literatour Prijs.