De madonna van Saronno

Waarom ik het boek destijds op mijn verlanglijst had gezet, weet ik niet meer. Het heeft ook even geduurd voordat ik het daadwerkelijk ging lezen. Maar het was zeker de moeite waard. Een mooie roman over een geschiedenis in Italië in het begin van de 16^e eeuw.  Met een hoofdrol voor de schilder Bernardino Luini, die leefde van 1482 tot 1532.

Simonetta di Saronno zit bij het raam van haar kamer boven in haar huis, de villa Castello, even buiten het stadje Saronno. Ze is de jonge weduwe van Lorenzo, met wie ze al op 13-jarige leeftijd trouwde. Deze Lorenzo is volgens zijn wapenknecht Gregorio gesneuveld in de oorlog bij Pavlo, hoewel zijn lichaam nooit is gevonden.

De weduwe moet de villa en de bijbehorende binnenplaats met amandelbomen onderhouden, maar dan blijkt dat haar echtgenoot op veel te grote voet heeft geleefd. Ze ontmoet in de plaatselijke kerk de schilder Bernardino Luini, een leerling van de grote Leonardo da Vinci. Hij heeft de opdracht in de kerk een schildering te maken. Als hij Simonetta ziet, is hij diep onder de indruk en wil hij haar als model. Na lang nadenken stemt ze uiteindelijk, door haar omstandigheden gedwongen, met dit verzoek in.

De kerk van Saronno

Ik zal de verleiding weerstaan om al te veel van het verhaal prijs te geven. Er gebeurt van alles. Een joodse zakenman wordt ingeschakeld om de financiële problemen van Simonetta op te lossen. Bernardino wordt verliefd op de weduwe, maar zij durft zich niet aan hem te geven. Als iemand hen op een dag hevig zoenend aantreft in de kerk, wordt Bernardino gedwongen de stad te ontvluchten. Hij belandt in een klooster in Milaan, waar de abdis goede gesprekken met hem heeft en hem ontdekt aan de nog steeds aanwezige liefde voor Simonetta, Er blijkt nóg een relatie te bestaan tussen het klooster en de kerk in Saronno.

Het verhaal wordt af en toe onderbroken door een andere verhaallijn. Over een grootmoeder en haar kleindochter, die een totaal verwilderde man in het bos aantreffen, die zijn spraak heeft verloren en ook zijn geheugen. Ze verzorgen hem met liefde en stukje bij beetje komt hij weer terug in de wereld.

Hoe dit afloopt? Lees het zelf, zou ik zeggen. Het verhaal leest als een trein. En als tenslotte de beide verhaallijnen bij elkaar komen, is de ontknoping uitermate verrassend.

Ik heb het boek met veel plezier gelezen. Leuk, omdat het boek in Italië speelt. Wie weet kunnen  we in onze nog te boeken zomervakantie een aantal schilderingen van Luini bewonderen. En boeiend omdat het gaat over personen (een aantal), die werkelijk geleefd hebben en die je kunt opzoeken op Wikipedia.

De schrijfster van het boek, Marina Fiorato, werd geboren in Engeland als dochter van een Engelse moeder en een Italiaanse vader. Het boek is uit het Engels vertaald door Nini Wielink.

De madonna  van Saronno is in 2009 verschenen,  zowel in London als in Amsterdam bij Artemis & co. Het boek telt 335 pagina’s. ISBN 978-90-472-0109-0.