Waarom ik het boek destijds op mijn verlanglijst had gezet, weet ik
niet meer. Het heeft ook even geduurd voordat ik het daadwerkelijk ging lezen. Maar
het was zeker de moeite waard. Een mooie roman over een geschiedenis in Italië
in het begin van de 16e eeuw. Met een hoofdrol voor de schilder Bernardino
Luini, die leefde van 1482 tot 1532.
Simonetta di Saronno zit bij het raam van haar kamer boven in haar
huis, de villa Castello, even buiten het stadje Saronno. Ze is de jonge weduwe
van Lorenzo, met wie ze al op 13-jarige leeftijd trouwde. Deze Lorenzo is
volgens zijn wapenknecht Gregorio gesneuveld in de oorlog bij Pavlo, hoewel
zijn lichaam nooit is gevonden.
De weduwe moet de villa en de bijbehorende binnenplaats met
amandelbomen onderhouden, maar dan blijkt dat haar echtgenoot op veel te grote
voet heeft geleefd. Ze ontmoet in de plaatselijke kerk de schilder Bernardino
Luini, een leerling van de grote Leonardo da Vinci. Hij heeft de opdracht in de
kerk een schildering te maken. Als hij Simonetta ziet, is hij diep onder de
indruk en wil hij haar als model. Na lang nadenken stemt ze uiteindelijk, door
haar omstandigheden gedwongen, met dit verzoek in.
De kerk van Saronno |
Ik zal de verleiding weerstaan om al te veel van het verhaal prijs te
geven. Er gebeurt van alles. Een joodse zakenman wordt ingeschakeld om de
financiële problemen van Simonetta op te lossen. Bernardino wordt verliefd op
de weduwe, maar zij durft zich niet aan hem te geven. Als iemand hen op een dag
hevig zoenend aantreft in de kerk, wordt Bernardino gedwongen de stad te
ontvluchten. Hij belandt in een klooster in Milaan, waar de abdis goede
gesprekken met hem heeft en hem ontdekt aan de nog steeds aanwezige liefde voor
Simonetta, Er blijkt nóg een relatie te bestaan tussen het klooster en de kerk
in Saronno.
Het verhaal wordt af en toe onderbroken door een andere verhaallijn.
Over een grootmoeder en haar kleindochter, die een totaal verwilderde man in
het bos aantreffen, die zijn spraak heeft verloren en ook zijn geheugen. Ze
verzorgen hem met liefde en stukje bij beetje komt hij weer terug in de wereld.
Hoe dit afloopt? Lees het zelf, zou ik zeggen. Het verhaal leest als
een trein. En als tenslotte de beide verhaallijnen bij elkaar komen, is de
ontknoping uitermate verrassend.
Ik heb het boek met veel plezier gelezen. Leuk, omdat het boek in Italië
speelt. Wie weet kunnen we in onze nog
te boeken zomervakantie een aantal schilderingen van Luini bewonderen. En boeiend
omdat het gaat over personen (een aantal), die werkelijk geleefd hebben en die
je kunt opzoeken op Wikipedia.
De schrijfster van het boek, Marina Fiorato, werd geboren in Engeland
als dochter van een Engelse moeder en een Italiaanse vader. Het boek is uit het
Engels vertaald door Nini Wielink.
De madonna van Saronno is in 2009
verschenen, zowel in London als in
Amsterdam bij Artemis & co. Het boek telt 335 pagina’s. ISBN
978-90-472-0109-0.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten